Koreaanse vlag

De oorsprong van de betekenis van de Koreaanse vlag stamt uit een oosterse filosofie die bekend staat als Eum-Yang (in het Chinees uitgesproken als Yin-Yang). De essentie van Eum-Yang is (het streven naar) ideale harmonie en balans.

Een dergelijke balans is alleen mogelijk als extremen, zoals : goed en kwaad, licht en donker, hemel en aarde, water en vuur met elkaar in evenwicht zijn. De Koreanen noemen hun vlag dan ook T´aeGuk-Ki, wat zoveel betekent als vlag van "De Grote Extremen". 

Het doek is wit, wat vrede symboliseert. Zonder vrede kan er immers geen harmonie of balans bestaan. Als je goed naar de vlag kijkt, zul je zien dat tegenover elkaar liggende symbolen tegenpolen zijn:

In het midden van de vlag vinden we een rood-blauwe cirkel, ook wel Taeguk genoemd, die de oorsprong van alles weergeeft. De rode helft, Yang, vertegenwoordigt het positieve en de blauwe helft, Eum, het negatieve.

De vier tri-grammen, in de hoeken van de vlag die symbolisch zijn voor de 4 windrichtingen, geven ook tegenstellingen weer:

     – Vuur. Het teken linksonder vertegenwoordigt vuur. Haar positie, het     oosten, duidt op de vroege morgen en het eerste licht.

     – Water. Het teken rechtsboven staat duidt op water. Haar locatie is het     westen waar de zon ondergaat.

     – Hemel. Het teken linksboven staat voor hemel. Haar plaatsing duidt op de     heldere zonneschijn als de zon zich in het zuiden bevindt.

    – Aarde. Het teken rechtsonder is de aarde. Haar positie geeft de nacht aan     als de zon onzichtbaar is.

Voor het Koreaanse volk is hun vlag een bron van trots en inspiratie. Gedurende de Japanse bezettingsperiode, rond 1910, was het 35 jaar lang verboden de vlag te tonen totdat Korea uiteindelijk in 1945 werd bevrijd. De Koreaanse vlag is daarom tevens een symbool voor de strijd naar vrijheid en onafhankelijkheid die het land heeft gevoerd.