HWA-RANG DRAGON

Het was weer zover, het taekwondokamp voor de kids van Hwa-Rang Dragon. Dit jaar werd het gehouden in Huizen, net als bij het volwassenenkamp. Gewapend met waterpistolen begon de leiding vrijdag met het ontvangen van de deelnemers. Deze stonden nog heel lief en rustig naast hun ouders met hun band omgeknoopt. Hier kwam echter wel snel verandering in!
Nadat de groepen bekend waren gemaakt en de hutten gereed, begon de eerste training. Hierbij werd volledig gebruik gemaakt van de omgeving. Zanderige heuvels oprennen, boomstammen dragen en touwtrekken was slechts een onderdeel hiervan. Tijdens de training moest iedereen als een team samenwerken om de opdrachten uit te kunnen voeren. Het kamp is immers ook bedoelt, om elkaar nog beter te leren kennen.

Terug op kamp ging het drakenspel van start; de groepjes moesten zoeken naar blaadjes met afbeeldingen in het donker. Iedereen
probeerde natuurlijk zoveel mogelijk te verzamelen maar terug in de gezamenlijke hut kreeg het spel een wending. De blaadjes stonden namelijk elk voor iets om te eten. En dan hebben we het over slakken, zout water, meelwormen, sprinkhanen en nog veel meer. Door deze dingen te eten kond men punten verzamelen waarmee in combinatie met andere spellen een winnaar bekend zou worden aan het eind van het kamp. Na een knotsdolle avond vol lachen en aanmoedigen begaven de fanatieke spelers zich naar bed.

Zo sliep iedereen heerlijk. Tenminste, bijna iedereen. De oudste groep jongens en meisjes werd ergens in de nacht wakker gemaakt. Straftraining was aangebroken en het leek alsof deze half slapende pubers er geen zin in hadden. Dat best begrijpelijk is; de training zat bomvol met heel veel verschillende, zware en creatieve opdrachten die geheid voor heel veel vermoeidheid zouden zorgen. Bij schemer liep de groep terug naar het kamp om nog van het laatste beetje slaap te profiteren.

Na een rustige nacht werd de dag begonnen met een wandeling. Dat nog niet iedereen helemaal wakker was, kon je zien aan een aantal vermoeid ogende gezichtjes. De wandeling werd verbroken op een veld, waar vervolgens rekoefeningen werden gedaan om het lichaam los te maken voor de activiteiten die nog zouden komen. Bij het teruglopen naar kamp waren de kinderen ook al heel wat actiever. Misschien had het stretchen geholpen? Of ze roken het ontbijt gewoon al…Hoe dan ook, toen de trek met boterhammen tijdelijk was gestild, maakte iedereen zich klaar voor de volgende training. Geleid door Sabumnim Paulien liep de groep vervolgens in dobok over straat met ieders hogo al aan.

Na deze leerzame examentraining was er een moment van rust. Iedereen had vrije tijd. Die werd natuurlijk meteen goed gebruikt door de speeltuin onveilig te maken en spelletjes te doen! Toch hield dit op een gegeven moment toen er op het fluitje gefloten werd. Dit was namelijk het teken dat iedereen zich moest opstellen. Een nieuwe training ging van start! De tijd vloog voorbij en het was alweer de hoogste tijd voor een maaltijd. Friet, vlees en appelmoes stond op het menu. En voor degene’ die geen vlees eten, was er natuurlijk een kaassoufflé beschikbaar. Dit lekkere eten werd opgevolgd door een mooi kampvuur en de vraag wie de beste marshmallows kan maken. Een ding is zeker, ze waren allemaal lekker (behalve de zwarte die in het vuur lagen).

De lucht was al donker geworden en de nieuwe activiteit ging van start. De jongere kinderen maakten nog een wandeling, terwijl de oudste kinderen met een handje vol begeleiders een dropping hadden. Hierbij moesten een aantal voorwerpen meegenomen worden die niet stuk mochten gaan. Wanneer dit wel het geval zou zijn, zou de dropping gestopt worden en zouden we meteen terug naar het kamp gaan. Dit was echter niet het geval en er werd in totaal zes uur lang gelopen. Tegen het eind van de dropping sloeg de vermoeidheid toe bij sommigen, deze moesten een klein beetje geholpen worden. Maar uiteindelijk kwam iedereen heelhuids terug op het kamp, waar ze gauw hun slaapzak inkropen.
De ochtend hierop regende het enorm. Daarom leek het de leiding het beste om binnen te blijven. In de gezamenlijke ruimte werden ademhalingsoefeningen samen met meditatie gedaan. Hierna werd goed ontbeten, waarbij de oudere kinderen een beetje glazig keken en een paar zelfs in slaap leken te vallen.

De groep liep na het ontbijt door naar de stormbaan. Deze baan bestond uit vier onderdelen: de hordes, een klimrek, een stormmuur en een muizenval. De muizenval bestond uit balken die schuin omhoogliepen waar je omhoogliep om er vervolgens weer vanaf te springen. Wanneer de baan grondig gebruikt was, kwam de groep een stuk energieker terug! Het weer was ook wat warmer geworden en de lunch werd genuttigd.

Na de lunch konden de kinderen eerst nog buiten spelen en lekker in de hutten chillen, voordat ze training kregen van Busabumnim Micha. Hierbij werd er ook veel van zanderige heuvels gerold, wat ervoor zorgde dat de kinderen best vies waren.  Dit vond de begeleiding die op het kamp was achtergebleven, natuurlijk de perfecte gelegenheid om gebruik van te maken. Waterballonnen werden gemaakt en waterpistolen werden gevuld. Ook werden zwembroeken maar alvast aangedaan voor als het een natte boel zou worden. De nederlaag kwam eraan, Busabumnim Micha liet de kinderen terug op kamp een lijn maken met hun rug naar de gezamenlijke hut toe. Want vanaf daar sloeg de begeleiding namelijk toe, een watergevecht brak uit en de kinderen vochten hard terug. Op het einde was vrijwel iedereen nat en grote plassen met modder waren er ontstaan.

Helaas was wel bijna het einde van het kamp aangebroken, dus nadat iedereen lekker in het zonnetje had gezeten om te drogen, werden de pakken aangedaan. Iedereen moest er namelijk wel goed uitzien voor de groepsfoto, waarmee we het kamp afsloten. Blij om hun ouders weer te zien werden de kinderen stuk voor stuk opgehaald. Een ding was zeker…Iedereen was enorm moe! Zelfs de begeleiding.